روزها پی در پی می گذرند و عمرماهم روز به روز طی می شود نمیدانم بازی سرنوشت چه صحنه هایی را قرار است برایمان رقم بزند ، مطمئنا پایان هر زندگی به مرگ ختم می‌شود و نمی شود بگوییم پایان زندگی هر کس غم انگیز است ؛البته که اینگونه هست اما می شود از پنجره ای دیگر به آن نگاه کرد .
مرگ پایان زندگی نیست ؛این اعتقاد همه ماست اما پایان زندگی این دنیا چگونه است ؟!میدانی خیلی وقت ها به این فکر می کنم که چقدر خوب است زودتر انسان بمیرد تا به دنیای دیگر برود و آنجا زندگی ابدی خود راشروع کند ،اما به چیزهای دیگری که فکر می کنم میبینم زندگی خوب آخرت به زندگی این دنیا بستگی دارد. به خودم می گویم حالا چه عجله ای داری ،صبر کن این دنیایت را درست وقشنگ زندگی کن وبعد بار سفر ببند عجله ات برای چیست !
گاهی به این فکر می کنم مگر آخر این همه دویدن و جنگیدن برای این دنیا ،مردن نیست؛ “خب چرا این همه می جنگیم بهترین خانه را بسازیم یا بهترین و گران قیمت ترین لباسها را بخریم ودر جشن فلان و جلسه بهمان فخر بفروشیم"، خب اینها چه می‌شوند ؟!اگر من بمیرم واینها بمانند چه فایده ای دارد ؟!
این سوالیست که خیلی ها مثل من به آن فکر می کنند ،در این دنیا خداوند نعمتهایی داده که با آن زندگی کنیم وبا این نعمات امتحان شویم ،اوج بگیریم ،سقوط کنیم و…تا رشد کنیم.
خودم را دلداری می دهم و می گویم دنیا همین طوراست دیگر و عمر هم می گذرد،نمی شود ساکن وراکد بود ؛ آدم بو میگیرد ،مثل آبی که در یکجا جمع شده ….
درست است که که پایان زندگی همه به مرگ ختم می‌شود اما مهمتر از آن اینست که این مسیر زندگی را چگونه طی کردیم ویادمان باشد مرگ بیخ گوشمان است وآنقدر نزدیک که ممکن است ثانیه ای دیگر نباشیم.

#به قلم خودم
✍️زهرا قپانوری