پس از شناخت تو و شرکت در روضه‌هایت بود که آموختم هرگاه گرهی به کارم می‌افتد، نام گره‌گشای تو را بر زبان آورم.

هرچند دیر شناختمت، اما از همان لحظه که نورت در دلم روشن شد ، به خود قول دادم که در هیاهوی این روزگار، هرگز دستم را از چادرت رها نکنم.

آنجا که برای کار خیری به تو متوسل شدم، دریافتم که دیگر جایی برای نگرانی نیست، چرا که تو به اذن خدا کارها را درست خواهی کرد. و آنجا که برای شفای بیماری دست به دامانت شدم، باز هم نگاه مادرانه ات را از من دریغ نکردی .

#سوژه هفتگی 

#به_قلم_خودم