چشم هایم را می بندم ،گوشهایم را می گیرم ،حرف نمیزنم تا شاید به اندازه سر سوزنی خیالم راحت باشد ،اما نه ،انگار که این قطار افکار در ذهنم نمی خواهد متوقف شود .

خیالم آسوده نیست ،ذهنم مشغول است به چه چیزهای به درد  نخوری که فکر می کند وجز اینکه می خواهد مرا افسرده کند چیز دیگری نمی خواهد .

این بار چشم و گوش بسته ،ذهنم سوار بر اسب خیال  می تازد؛ چطور این افکار مزاحم را از خود دور کنم ،انگار این ها فعلا مهمان ذهنم است و خیال هم ندارد فعلا رفع زحمت کند .حضرت علی علیه السلام می فرمایند:اندوه فزون می شود و گرفتاری فزونی می یابد ورنج شدت می گیرد به سبب فرورفتن در فکر وخیال و آرزو…

#به_قلم_خودم

بسم الله الرحمن الرحیم 

«وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ / وقتی بندگانم درباره من  از تو پرسیدند، بگو من نزدیک شما هستم و صدای هر دعاکننده‌ای را پاسخ می‌دهم و اجابت می‏‌کنم، پس دعوت مرا بپذیرند و از من طلب اجابت کنند و ایمان بیاورند، شاید که به سعادت راه یابند».

آیه ای که در اوج ناامیدی ،امید را به قلب و دل تزریق می کند و آرامش را نصیبت می کند .

آیه ۱۸۶ سوره بقره 

امنیت واژه ای مقدس است که با نام بلندو پر افتخار شما گره خورده است .
در روزهایی که شاهد جنگ ۱۲ روزه بودیم، برای نسل ما که جنگ ۸ سال دفاع مقدس را نفهمیده بودیم ،امنیت را با تمام وجود درک کردیم.همیشه و هر روز را باید به نام شما دلیر مردان سرافراز به پاس قدردانی وحمایت بی دریغ از شما جوانان غیور وبی باک وطن جشن بگیریم .

احترام واردات تقدیم به غیرت و تعهد شما ،لباس رزم شما نه فقط یک یونیفرم ،بلکه نماد عهدی است استوار برای ایستادگی در برابر ظلم وستم .

شما سینه سپر کرده ی این خاک هستید .

#به_قلم_خودم

امروز در فضای مجازی، خبری با این عنوان دیدم که: “باور کردنی نیست ایتالیا هم قیام کرد". این نشان از بیداری ملت‌ها و دولت‌ها و خروج از خواب غفلتی است که سالیان سال ادامه داشته است؛ خوابی که در آن سردمداران غربی، خون میلیون‌ها مظلوم جهان را وسیله‌ای برای قدرت‌طلبی و زورگویی خود قرار داده‌اند و با وجود این جنایات، همچنان فریاد صلح و بی‌طرفی سر می‌دهند.

اما اکنون، ملت‌ها و دولت‌هایی به پا خاسته‌اند که صدای مظلومان شده اند ،همان‌ کشوری  که خود روزگاری چکمه‌ی استبداد پوشیده و امپراتوری‌های بزرگی را تشکیل داده بودند، این بار می‌خواهند چکمه‌ای بپوشند که گلوی ستمگران را بفشارد و ظلم آن‌ها را در نطفه خفه کند.

#به_قلم_خودم

با دیدن این پوستر رفتم به چندین سال پیش ،کلاس پنجم دبستان …

باز هم اول مهر آمده بود ، و معلم آرام ، اسم ها را می خواند …

اصغر پورحسین … پاسخ آمد : حاضر
قاسم هاشمیان … پاسخ آمد : حاضر
اکبر لیلازاد … پاسخش را کسی از جمع نداد
بار دیگر هم خواند : اکبر لیلازاد … پاسخش را کسی از جمع نداد 

همه حاضر بودیم . جای او اینجا بود . اینک اما تنها یک سبد لاله سرخ ، در کنار ما بود . 

لحظه ای بعد معلم سبد گل را دید
شانه هایش لرزید 
همه ساکت بودیم 

ناگهان در دل خود زمزمه ای حس کردیم 

غنچه ای در دل ما می جوشید 

گل فریاد شکفت 

همه پاسخ دادیم : حاضر ؛ ما همه اکبر لیلازادیم

این شعر تداعی کننده حضور دانش آموزانی است که در اول  مهر به جای نشستن روی نیمکت های چوبی دردل خاک جای گرفتند،دانش آموزانی که مدال  شهادت گرفتند ودرس شهادت آموختند. 

#بوی_ماه_مهر 

پ،ن:قیصر امین پور 

...