تلاقی عشق و ایمان

آن روزها را در قاب کوچک تلویزیون سیاه و سفید دیده بودم.
جوانانی که سربند یا حسین مظلوم قوت قلبشان بود و قدم در راهی می گذاشتند که شاید دیگر باز گشتی نداشت .
سربازان وطن ،گاه در قامت یک پدر، فرزند کوچک خودرا که درکی از وداع نداشت ؛اول به خدا وبعد به پناه امن آغوش مادر می سپردند و گاه در قامت یک همسر ،از عشق زمینیشان دل کنده ودل داده ی عشقی دیگر می شدند ،قلبشان را به عقلشان پیوند داده و دل به جاده سرخ شهادت می زدند .
آنان شجاعتی داشتند بی نظیر و عزمی داشتند استوار و می دانستند که هیچ گاه با شهادت نمی میرند .همان طور که خدا در قرآن می فرماید :وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡیَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ یُرۡزَقُونَ.
#به_قلم_خودم
✍️زهرا قپانوری